Aylık arşivler: Aralık 2015
İlk yeni yıl kartlarımız
Pazar günü cancanla ilk defa yeni yıl kartları hazırladık. Kutlama yazısı kısa ama öz oldu tabi 🙂
İlk Resim Heykel Müzesi Gezimiz
Bugün Resim Heykel Müzesi’ne gittik. Daha önce gitmediğimiz için sadece cancan için değil bizim için de bir ilk oldu. Niye gitmemişiz bilmiyorum. Hem müze, hem de bahçesi çok güzel. Bahçe özellikle baharda muhteşem manzarasıyla çok keyifli olur eminim. O yüzden baharda yapılacak listesine ekledik biz de.
Minik maymunum
Bugün okul tatil olduğu için anne-oğul günü ilan ettik. Alışveriş yaptık, yemek yedik, sinemaya gittik. Yemek yerken de maymunculuk oynadık 🙂 Bayılıyorum böyle şekilden şekle giren hallerine. Fotoğraf çekilmeyi çok sevdiği söylenemez cancanın. Ama bu oyunda gayet başarılı 🙂 Bana da sonrasında fotoğraflara bakıp bakıp ağzımın sulanması kalıyor!
Yeni yaş sayıklaması…
40 mıııı??? Aman allahım nasıl yani??? Yok zaten 40 olmadım lütfen, 39’umu bitirdim, buna 39 diyoruz! Her şeye alıştım… Yüzümdeki çökmeye, gözlerimdeki ışığın azalmasına, yüzdeki o fresh ifadenin yıllar içinde kaybolmasına… Ama ‘yaşım 39’ demeye bir türlü alışamadım, alışamıyorum! Hiç öyle hissetmiyorum. Gerçekten hissetmiyorum! Ne yalan söyleyeyim, aynaya baktığımda bile gördüğüm yaş 39 değil. Herkeste durum bu mudur acaba? Yoksa bende bir tuhaflık mı var? 🙂 Bu yazının geri kalanını okuyun
Ankara’da ilk tiyatromuz
Bugün ancan ile tiyatroya gittik. Ankara’daki ilk’lerimizden biri olarak tarihe not düşelim bunu da.
Antares Sanat Merkezi’nde “Hansel Gretel”… Neden bilmem severim bu hikayeyi… Şeker ve çikolatadan ev fikri mi acep beni çeken 🙂
Müzikli ve danslı bir oyundu. Çok eğlendi cancan. 
Çocukların absürd durum ve konuşmalara gülmesi beni çok eğlendiriyor. Öyle içten gülüyor ki, içime sokasım geliyor o anlarda. Tabi ki patlamış mısır ve çikolatalı gofret de bu mutlu dakikaların ayrılmaz unsurları 🙂
En sevilen kahvaltı tabağı
Sabahları “Bugün kahvaltıda ne istersin?” sorusu önemli. Yoksa tuvalet faslından sonra mutfağa gelip masadaki tabağını gördüğünde “Ama niye bana sormadııınnın?” diyen ve dudakları şişip yüzü düşen bir cüce beliriyor karşımda 🙂 Bu sorunun cevabı ise hemen hemen hiç değişmiyor: “ballı cevizli muz ve omlet”. Şimdi bir de ballı cevizli muzun yanına mandalina isteme başladı son dönemde. Mandalina canavarı 🙂 Küçükken ben ve abim de çok severdik mandalinayı. Hatta kışın avuçlarımız ve parmaklarımız sararırdı. Cancan bir de tavşan gibi havuç tükettiği için bol miktarda, geçen baktım onun da elleri sararmaya başlamış 🙂 Bu arada omlet tabi ki kaşarlı, bunu bilmeyen afacan cancan löp löp götürüyor 🙂
Senden uzaktayken çantamın en kıymetlisi ne biliyor musun?
Bir gün sordum “Seyahate gidip senden uzak kaldığımda seni düşünüp ne yapıyorum biliyor musun?” diye. Hemen heyecanla sordu “Ne?” diye. Daha yeni döndüğüm İstanbul seyahatinde kullandığım çantamdan oyuncağını çıkartıp “İşte bak böyle hep bir oyuncağını alıyorum yanıma. Kokluyorum, okşuyorum onu. Hep yanımda oluyorsun.” dedim. “Aaaa gerçekten miii?” derken yüzündeki o hem şaşkınlık, hem de mutluluk dolu gülümseme var ya, işte ben kurban olurum o ifadeye canım kuzum…
denizanne.com 